Restaurant De Kromme Watergang: gezonde keuzes doortrekken
Waar veel mensen in tijden van corona het licht zagen rondom hun gezondheid, had patron-cuisinier Edwin Vinke (53) dat inzicht tien jaar geleden al. Na een flinke opdonder gooide hij zijn levensstijl drastisch om. Hardlopen, fietsen, krachttraining, yoga en meditatie zijn nu dagelijkse kost. Ook stapte hij over naar een vegetarische levensstijl. Niet zozeer vanwege het dierenleed, maar omdat groenten het lichaam niet vermoeien. In zijn restaurant – De Kromme Watergang in Slijkplaat – trekt hij de gezonde keuzes door.
Cyclus van de chef
“Ik denk dat 90% van de chefs dezelfde cyclus doormaakt. Je ontmoet je vrouw en begint voor jezelf. De opstartfase van je zaak en het opvoeden van je kinderen vallen precies tegelijk. Alle energie en tijd gaat daarnaartoe. Op een gegeven moment ben je tien jaar verder, loopt het restaurant goed en zijn je kinderen wat ouder. Dan sta je voor de spiegel en zie je een flinke buik. Ik was veertig jaar en woog 92 kilo. Veel te zwaar voor zo’n klein mannetje. Onderweg naar een vergadering kreeg ik een stressaanval. Voor ik het wist lag ik in het ziekenhuis. Ik dacht dat ik doodging. Maar het was gewoon hyperventilatie. Twintig jaar ongezond leven kwam naar boven.”
Mijn ritueeltje
“Inmiddels sport ik 15 uur per week, verdeeld over drie blokken. Het ritueeltje begint met ademhalingsoefeningen, daarmee ontzuur je je lichaam. Daarna ga ik over op een half uurtje mediteren. Een soort van healing, op het einde ben ik helemaal zen. Dan ga ik fietsen of doe ik krachttraining. Als afsluiter een uurtje yoga.”
“Ik ben een totaal ander mens geworden. Je relativeert alles. Vroeger was ik een stresskip die smeet met pannen. Pure onmacht. Ik sta anders in de wereld en heb geen stress meer. Natuurlijk gaat er in de keuken wel eens iets mis, is het te druk of krijg ik kritiek. Maar dat mag. Het komt allemaal wel binnen, maar ik geef het gelijk een plekje. Als je controle hebt over je lichaam en geest, heb je controle over je leven.”
Niet bomvol van tafel
“Ik kom niet voor niets uit Zeeland; vis eet ik maar al te graag. Verder ben ik vegetariër. Niet zozeer omwille van dierenleed, maar omdat groenten beter zijn. Vlees, te veel lactose en gluten vermoeien je lichaam. Het verteert zo traag. Voor mijn gevoel zit vlees nog drie weken lang in m’n lichaam te rotzakken. In De Kromme Watergang maak ik daarom andere keuzes. We serveren nauwelijks vlees en de slagroom en boter zijn vervangen door kokosmelk en olie. De snelle suikers zijn eruit en we koken lichter. Gasten slokken nu moeiteloos een vijfentwintiggangendiner naar binnen en krijgen geen dip. Je gaat hier niet bomvol van tafel, maar je eet gewoon lekker. Iedereen happy.”
Inspiratiebron voor andere chefs
“Dat vegetarisch eten is nog wel een dingetje onder collega’s. Een paar jaar geleden was ik met zo’n twintig chefs op Ibiza. Daar aten ze weer eens van die grote stukken vlees van de barbecue. Dan ga ik het gesprek wel aan".
“In eerste instantie boeide mijn levensstijl die gasten niet, maar dat veranderde toen ik ’s morgens een yogales aan het zwembad gaf. Het begon als een lachertje totdat ze zagen hoe lenig ik ben en wat ik met mijn lichaam allemaal kan. Daarna waren ze natuurlijk erg geïnteresseerd in mijn visie op voeding en beweging. Ze zijn allemaal gaan sporten. De meesten hebben wel een personal trainer nodig als stok achter de deur. Ik niet. Als ik zondagavond mijn bed in duik denk ik: ‘Yes, morgen kan ik weer lekker trainen.’”
Het oude mannetje in Slijkplaat
“Ik ga dood achter de kachel. En dat bedoel ik positief. Zoiets als een pensioen bestaat voor mij niet. Mijn zoon Tom staat nu vijf jaar in de keuken, ’t zou mooi zijn als hij de zaak ooit overneemt. Geen idee wat we samen nog allemaal gaan doen, maar ik zie een pracht van een toekomst voor ons. Heerlijk. In Italië zie je die tevreden omaatjes nog lekker hun tomaten koken. Ik ben dat oude mannetje in Slijkplaat dat nog altijd in zijn pan staat te roeren. Het klinkt cliché, maar zo lang je doet wat je leuk vindt, hou je het heel lang vol. Als ik zo fit blijf, ben ik nog lang niet uitgekookt.”
Aandacht voor jezelf
Verder lezen
» Thijs Meliefste - Restaurant Meliefste
Thijs Meliefste is man van Anuschka en vader van Noa. Maar hij is ook patron-cuisinier van Restaurant Meliefste in Wolphaartsdijk. Na coronatijd pakt hij graag door om weer een fatsoenlijke buffer opbouwen. Anderzijds wil hij ook een gezonde balans tussen zijn gezin en de zaak.
» Wilco Berends - Hotel-restaurant De Nederlanden
Patron-cuisinier Wilco Berends is getrouwd en heeft twee dochters van 18 en 16. Samen met zijn vrouw Caroline bleek hij een topteam in tijden van corona. Wilco kijkt positief terug op de afgelopen tijd, maar het zette hem ook aan het denken over zijn persoonlijke gezondheid, die van zijn hotel-restaurant De Nederlanden en het horecavak.
» Jarno Eggen - Restaurant De Groene Lantaarn
Meer tijd voor jezelf? Da’s niet nodig voor patron-cuisinier Jarno Eggen. Het allerliefste is hij omringd door mensen en gezelligheid. Hij geniet van elk kostbaar moment met zijn gezin en is dankbaar voor het succes van zijn restaurant De Groene Lantaarn in Zuidwolde.